بنای دین که با معراج دستان تو کامل شد
به رسم تهنیت‌گویی برایت آیه نازل شد
شنیده بود که این‌بار باز دعوت نیست
کشید از ته دل آه و گفت: قسمت نیست
آورده‌ام دو ظرف پر از رنگ، سبز و سرخ
یک رنگ را برای خودت انتخاب کن
و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را
افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من
