شده‌ست خیره به جاده دو چشم تار مدینه
به پیشوازی تنهاترین سوار مدینه
ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانه‌روز در ذکر و ثنا
این اشک‌های داغ را ساده نبینید
بَر دادن این باغ را ساده نبینید
گفته بودی که به دنیا ندهم خاک وطن را
برده‌ام تا بسپارم به دم تیر بدن را
این‌گونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
