عالم همه مبتدا، خبر کرببلاست
انسان، قفس است و بال و پر کرببلاست
دستی كه طرح چشم تو را مست میكشید
صد آسمان ستاره از آن دست میكشید
وانهادهست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبردهست تنش را این بار
یک پنجره، گلدانِ فراموش شده
یک خاطره، انسانِ فراموش شده
