ای دل‌نگران که چشم‌هایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
وانهاده‌ست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبرده‌ست تنش را این بار
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
زهی آن عبد خدایی که خدایی‌ست جلالش
صلوات از طرف خالق سرمد به جمالش
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم
