گفت رنجور دلش از اثر فاصلههاست
آن که دلتنگ رسیدن به همه یکدلههاست
خدا در شورِ بزمش، از عسل پر کرد جامت را
که شیرینتر کند در لحظههای تشنه کامت را
وانهادهست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبردهست تنش را این بار
راضی به جدايی از برادر نشده
با چند اماننامه کبوتر نشده