ای کاش فراغتی فراهم می‌شد
از وسعت دردهای تو کم می‌شد
در وسعت شب سپیده‌ای آه کشید
خورشید به خون تپیده‌ای آه کشید
هر زمانی که شهیدی به وطن می‌آید
گل پرپر شده در خاطر من می‌آید
صبحی گره از زمانه وا خواهد شد
راز شب تار، برملا خواهد شد
بى‌سر و سامان توام يا حسين
دست به دامان توام يا حسين
