خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
هنگام سپیده بود وقتی میرفت
از عشق چه دیده بود وقتی میرفت؟
لحظهاى در خود فنا شو تا بقا پيدا كنى
از منيّتها جدا شو تا منا پيدا كنى
اگر خواهی ای دل ببینی خدا را
نظر کن تو آیینۀ حقنما را
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است