شده‌ست خیره به جاده دو چشم تار مدینه
به پیشوازی تنهاترین سوار مدینه
عید آمده، هر کس پی کار خویش است
می‌نازد اگر غنی و گر درویش است
این اشک‌های داغ را ساده نبینید
بَر دادن این باغ را ساده نبینید
دست من یک لحظه هم از مرقدت کوتاه نیست
هرکسی راهش بیفتد سمت تو گمراه نیست
