و کاش مرد غزلخوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
تو همچون غنچههای چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
زیر بار کینه پرپر شد ولی نفرین نکرد
در قفس ماند و کبوتر شد ولی نفرین نکرد
مست از غم توام غم تو فرق میکند
محو توام که عالم تو فرق میکند
