تا چند اسیر رنگ و بو خواهی شد؟
چند از پی هر زشت و نکو خواهی شد؟
ای دلنگران که چشمهایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
ای انتظارِ جاری ده قرن تا هنوز
بیتو غروب میشود این روزها هنوز
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم