تابید بر زمین
نوری از آسمان
آن را که ز دردِ دینش افسونی هست
در یاد حسین، داغ مدفونی هست
ای دل‌نگران که چشم‌هایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم
