غریبِ در وطن، می‌سوخت آن شب
درون خویشتن، می‌سوخت آن شب
عالم همه مبتدا، خبر کرببلاست
انسان، قفس است و بال و پر کرببلاست
یک پنجره، گلدانِ فراموش شده
یک خاطره، انسانِ فراموش شده
شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را
ای آن‌که غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
