شدهست خیره به جاده دو چشم تار مدینه
به پیشوازی تنهاترین سوار مدینه
این اشکهای داغ را ساده نبینید
بَر دادن این باغ را ساده نبینید
هر زمانی که شهیدی به وطن میآید
گل پرپر شده در خاطر من میآید
شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را
