ما شیعۀ توایم دل شادمان بده
ویران شدیم، خانۀ آبادمان بده
مرا به ابر، به باران، به آفتاب ببخش
مرا به ماهی لرزان کنار آب ببخش
گفتم به گل عارض تو کار ندارد؛
دیدم که حیایی شررِ نار ندارد
باز باران است، باران حسین‌بن‌علی
عاشقان، جان شما، جان حسین‌بن‌علی
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بی‌کفنت را
