شده عالم منور از جلوات محمدی
به جمال جمیل او صلوات محمدی
می‌رسد باز به گوش دل ما این آواز
چه نشستید که در‌های عنایت شد باز
الهی به شور قیام حسین
به فریاد سرخ و پیام حسین
امشب که ماهِ آسمان پرتوفشان است
با حُسن خود چشم و چراغ کهکشان است
بخوان به نام شکفتن، بخوان به نام بهار
که باغ پر شود از جلوۀ تمام بهار
باز هم آدینه شد، مانده‌ام در انتظار
چشم در راه توام، بی‌قرارم، بی‌قرار
از حرا آمد و آیینه و قرآن آورد
مکتب روشنی ارزنده‌تر از جان آورد
یکی از همین روزها، ناگهان
تو می‌آیی از نور، از آسمان
آخر ماه صفر، اول ماتم شده است
دیده‌ها پر گهر و سینه پر از غم شده است
شبی که نور زلال تو در جهان گم شد
سپیده، جامه سیه کرد و ناگهان گُم شد
هر چند ستاره غرق اشک و آه است
خورشید، دلش گرفته‌تر از ماه است
بعد از آن واقعهٔ سرخ، بلا سهم تو شد
پیکر سوختهٔ کرب‌وبلا سهم تو شد
