خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
بر سر درِ آسمانیِ این خانه
دیدم مَلَکی نشسته چون پروانه
هر گاه که یاس خانه را میبویم
از شعر نشان مرقدت میجویم
تا داشتهام فقط تو را داشتهام
با نام تو قد و قامت افراشتهام
تا گل به نسیم راه در میآید
از خاک بوی گیاه در میآید