پس از چندین و چندین سال آمد پیکرش تازه
نگاهش از طراوت خیستر، بال و پرش تازه
گل کرده در ردیف غزلهای ما حسین
شوری غریب داده به این بیتها حسین
بد نیست که از سکوت تنپوش کنی
غوغای زمانه را فراموش کنی
شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را
