ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریبوار بمیرم، اگر چنین باشم
تا آسمانت را کمی در بر بگیرد
یک شهر باید عشق را از سر بگیرد
در شهر مرا غیر شما کار و کسی نیست
فریاد اگر هم بکشم دادرسی نیست
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
نه جسارت نمیکنم اما
گاه من را خطاب کن بانو
صدای کیست چنین دلپذیر میآید؟
کدام چشمه به این گرمسیر میآید؟
دور و بر خود میكشی مأنوسها را
اِذن پریدن میدهی طاووسها را