داشت میرفت لب چشمه سواری با دست
دشت لبریز عطش بود، عطش... اما دست...
خدا در شورِ بزمش، از عسل پر کرد جامت را
که شیرینتر کند در لحظههای تشنه کامت را
فکری به حال ماهی در التهاب کن
بابا برای تشنگی من شتاب کن
قلم به دست گرفتم، خدا خدا بنویسم
به خاطر دل خود، نامهای جدا بنویسم