ای دلنگران که چشمهایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
شروع نامهام نامی کریم است
که بسمالله الرحمن الرحیم است
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
قیامت غم تو کمتر از قیامت نیست
در این بلا، منِ غمدیده را سلامت نیست
همچون نسیم صبح و سحرگاه میرود
هرکس میان صحن حرم راه میرود
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم