وقتی خدا بنای جهان را گذاشته
در روح تو سخاوت دریا گذاشته
آن روز با لبخند تا خورشید رفتی
امروز با لبخند برگشتی برادر
گفتم سر آن شانه گذارم سر خود را
پنهان کنم از چشم تو چشم تر خود را
شروع نامهام نامی کریم است
که بسمالله الرحمن الرحیم است
پرنده کوچ نکردهست زیر باران است
اگرچه سنگ ببارد وگرچه طوفان است
قیامت غم تو کمتر از قیامت نیست
در این بلا، منِ غمدیده را سلامت نیست
همچون نسیم صبح و سحرگاه میرود
هرکس میان صحن حرم راه میرود