اول دفتر به نام خالق اکبر
آنکه سِزَد نام او در اولِ دفتر
خورشید، گرمِ دلبری از روی نیزهها
لبخند میزند سَری از روی نیزهها
میرسم خسته میرسم غمگین
گرد غربت نشسته بر دوشم
مسیح، خوانده مرا، وقت امتحان من است
زمان، زمانِ رجزخوانی جوان من است
غم با نگاه خیس تو معنا گرفته
یک موج از اشک تو را دریا گرفته