دوباره بوی خوش مشک ناب میآید
شمیم توست که با آب و تاب میآید
علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را
که به ماسوا فکندی همه سایهٔ هما را
بوَد آیا که درِ صلح و صفا بگشایند
تا دری هم به مراد دل ما بگشایند
گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس
زین چمن سایۀ آن سرو روان ما را بس