شنیده بود که اینبار باز دعوت نیست
کشید از ته دل آه و گفت: قسمت نیست
مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریبوار بمیرم، اگر چنین باشم
باید از فقدان گل خونجوش بود
در فراق یاس مشكیپوش بود
روز عاشوراست
کربلا غوغاست
صدای کیست چنین دلپذیر میآید؟
کدام چشمه به این گرمسیر میآید؟