ای لحظهبهلحظه در تماشای همه
دیروزی و امروزی و فردای همه
ای کاش مرا گلایه از بخت نبود
یک لحظه خیالم از خودم تخت نبود
وقتی خدا بنای جهان را گذاشته
در روح تو سخاوت دریا گذاشته
میگریم از غمی که فزونتر ز عالَم است
گر نعره برکشم ز گلوی فلک، کم است
چشم همه چشمههای جوشان به خداست
باران، اثر نگاه دهقان به خداست
روز عاشوراست
کربلا غوغاست
با هر نفسم به یاد او افتادم
دنیا همه رفت و او نرفت از یادم