میرود بر لبۀ تیغ قدم بردارد
درد را یکتنه از دوش حرم بردارد
اول دفتر به نام خالق اکبر
آنکه سِزَد نام او در اولِ دفتر
من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم
روز اول کآمدم دستور تا آخر گرفتم
رُخش چه صبح ملیحی، لبش چه آب حیاتی
علی اکبر لیلاست بَه چه شاخه نباتی