لطفی که کرده است خجل بارها مرا
بردهست تا دیار گرفتارها مرا
چه خوش باشد که راه عاشقی تا پای جان باشد
خصوصاً پای فرزند علی هم در میان باشد
هر دم از دامن ره، نوسفری میآمد
ولی این بار دگرگون خبری میآمد
زره پوشیده از قنداقه، بیشمشیر میآید
شجاعت ارث این قوم است، مثل شیر میآید