ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دل‌سوختۀ آتش آهش باشیم
گفتیم آسمانی و دیدیم، برتری
گفتیم آفتابی و دیدیم، بهتری
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خون‌آلوده
پیغمبرانه بود ظهوری که داشتی
خورشید بود جلوۀ طوری که داشتی
این خانواده آینه‌های خدایی‌اند
در انتهای جادۀ بی‌انتهایی‌اند
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست
