آسمان از ابر چشمان تو باران را نوشت
آدم آمد صفحهصفحه نام انسان را نوشت
وقتی نمازها همه حول نگاه توست
شاید که کعبه هم نگران سپاه توست
ای پاسخ بیچون و چرای همۀ ما
اکنون تویی و مسألههای همۀ ما
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست
