ای غم، تو که هستی؟ از کجا میآیی؟
هر دم به هوای دل ما میآیی
او خستهترین پرندهها را
در گرمی ظهر سایه میداد
رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
با داغ مادرش غم دختر شروع شد
او هرچه درد دید، از آن «در» شروع شد
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
از نو شکفت نرگس چشمانتظاریام
گل کرد خارخار شب بیقراریام