رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
سرباز نه، این برادران سردارند
پس این شهدا هنوز لشکر دارند
«اَلا یا اَیها السّاقی اَدِر کأسا و ناوِلها»
که درد عشق را هرگز نمی‌‌فهمند عاقل‌ها
آهسته می‌آید صدا: انگشترم آنجاست!
این هم کمی از چفیه‌ام... بال و پرم آنجاست
الهی سینه‌ای ده آتش افروز
در آن سینه دلی، وآن دل همه سوز
به نام چاشنی‌بخش زبان‌ها
حلاوت‌سنج معنی در بیان‌ها...
دلم می‌خواست عطر یاس باشم
کنار قاسم و عباس باشم
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
از دید ما هر چند مشتی استخوان هستید
خونید و در رگ‌های این دنیا روان هستید
