شده‌ست خیره به جاده دو چشم تار مدینه
به پیشوازی تنهاترین سوار مدینه
این اشک‌های داغ را ساده نبینید
بَر دادن این باغ را ساده نبینید
رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
بیا به خانه که امّید با تو برگردد
هزار مرتبه خورشید با تو برگردد
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
