رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
یک بار رسید و بار دیگر نرسید
پرواز چنین به بام باور نرسید
اگرچه باغِ پر از لالۀ تو پرپر شد
زمین برای همیشه، شهیدپرور شد
میآیم از رهی که خطرها در او گم است
از هفتمنزلی که سفرها در او گم است
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری