رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
در راه تو مَردُمَت همه پر جَنَماند
در مکتب عشق یکبهیک همقسماند
هرگز نه معطل پر پروازند
نه چشم به راه فرصت اعجازند
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بیکفنت را
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
