او خسته‌ترین پرنده‌ها را
در گرمی ظهر سایه می‌داد
روز، روز نیزه و شمشیر بود
ظهر داغ خون و تیغ و تیر بود
با داغ مادرش غم دختر شروع شد
او هرچه درد دید، از آن «در» شروع شد
حسین، کشتهٔ دیروز و رهبر روز است
قیام اوست که پیوسته نهضت‌آموز است
دنیاست چو قطره‌ای و دریا، زهرا
کی فرصت جلوه دارد اینجا زهرا؟
