تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بیحساب پیدا شد
درختان را دوست میدارم
که به احترام تو قیام کردهاند
مدینه حسینت کجا میرود؟
اگر میرود، شب چرا میرود؟
چو موج از سفر ماهتاب میآید
از آب و آینه و آفتاب میآید
حسین، کشتهٔ دیروز و رهبر روز است
قیام اوست که پیوسته نهضتآموز است
دنیاست چو قطرهای و دریا، زهرا
کی فرصت جلوه دارد اینجا زهرا؟