این حنجره این باغ صدا را نفروشید
این پنجره این خاطرهها را نفروشید
بفرمایید فروردین شود اسفندهای ما
نه بر لب، بلکه در دل گل کند لبخندهای ما
بیتو اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بیخورشیدند
هنوز ماتم زنهای خونجگر شده را
هنوز داغ پدرهای بیپسر شده را
شروع نامهام نامی کریم است
که بسمالله الرحمن الرحیم است
زمین از برگ، برگ از باد، باد از رود، رود از ماه
روایت کردهاند اردیبهشتی میرسد از راه
قیامت غم تو کمتر از قیامت نیست
در این بلا، منِ غمدیده را سلامت نیست
ما را نمانده است دگر وقت گفتگو
تا درد خویش با تو بگوییم موبهمو