مگر در ساعت رفتن دلم جا مانده بود اینجا؟
که از پی کفشدارانش مرا خواندند زود اینجا
دستی كه طرح چشم تو را مست میكشید
صد آسمان ستاره از آن دست میكشید
ای رسول خدای را همدم!
در حریم رسالتش مَحرم
ميان غربت دستان مکه سر بر کرد
مُحمّد عربى، مکه را منوّر کرد
جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم
کربلا منتظر ماست بیا تا برویم
ای بانویی که زنده شد عصمت به نام تو
پیک خداست حامل عرض سلام تو