انبوه تاول بر تنت سر باز کرده
این هم نشان دیگری از سرفرازی‌ست
دوباره لرزش دست تو بیشتر شده است
تمام روز تو در این اتاق سر شده است
افتاده بود در دل صحرا برادرش
مانند کوه، یکه و تنها، برادرش
زیر بار کینه پرپر شد ولی نفرین نکرد
در قفس ماند و کبوتر شد ولی نفرین نکرد
جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم
کربلا منتظر ماست بیا تا برویم
مست از غم توام غم تو فرق می‌کند
محو توام که عالم تو فرق می‌کند
