آه است به روی لب عالم، آه است
هنگام وداع سخت مهر و ماه است
نوخاسته‌ای ز نسل درد آمده است
با گرمی خون و تیغ سرد آمده است
با ظلم بجنگ، حرف مظلوم این است
راهی که حسین کرده معلوم این است
ای مرهم زخم دل و غم‌خوار پدر!
هم غم‌خور مادری و هم یار پدر
سوز جگر از دل به زبان آمده بود
بابا سوی میدان، نگران آمده بود
برخیز و کفن بپوش سر تا پا را
تا گریه کنند آن قد و بالا را
