خم میشوم تا گامهایت را ببوسم
بگذار مادر جای پایت را ببوسم
اسفندِ امسالین چرا پَر، وا نکردی؟
پرواز در این ماهِ بیپروا نکردی
ایرانم! ای از خونِ یاران، لالهزاران!
ای لالهزارِ بی خزان از خونِ یاران!
رفتی و با غم همسفر ماندم در این راه
گاه از غریبی سوختم گاه از یتیمی
