رباعی | شعر هیأت

رباعی در لغت به معنای «چهارتایی» است و در اصطلاح به شعری می‌گویند که چهار مصراع دارد و مصراع‌های اول، دوم و چهارم آن هم‌قافیه است. وزن معروف این قالب یعنی «مفعول مفاعیلُ‌ مفاعیلن فع» با ذکر «لا حول و لا قوة الا بالله» مطابق است.
در اکثر رباعی‌های موفق، مصراع چهارم برجسته‏‌تر از سه مصراع قبل است و در حقيقت سه مصراع اول، به نوعى زمينه‌‏اى ذهنى براى تکمیل مفهوم مصراع چهارم را فراهم مى‏کنند. رباعی از پرکاربردترین قالب‌های شعر فارسی محسوب می‌شود و بعضی از شاعران بزرگ نظیر خیام نیشابوری و ابوسعید ابوالخیر تنها در این قالب به سرودن پرداخته‌اند.

از خیل دلاوران گسستن نتوان
با روح خدا عهد شکستن نتوان

سیدحسن حسینی

هم‌صدا با حلق اسماعیل

رباعی

با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ

میلاد عرفان‌پور

پادشهر

رباعی

آیینه و آب، حاصل یاد شماست
آمیزۀ درد و داغ، همزاد شماست

وحید امیری

رباعی

دل بر دو سه دم گرمی بازار مبند
امید به هیچ کس به جز یار مبند

علی‌اصغر دلیلی‌صالح

حدیث حُسن

رباعی

عید است و دلم خانۀ ویرانه بیا
این خانه تکاندیم ز بیگانه بیا

قیصر امین‌پور

اشعار قیصر امین‌پور

رباعی

از کوثر معرفت غزل‌نوشی کن
تا قافلۀ کمال هم‌دوشی کن

محمدجواد غفورزاده

حدیث حُسن

رباعی

عهدی‌ست که بسته‌ایم، برمی‌خیزیم
با آن‌که شکسته‌ایم، برمی‌خیزیم

هادی فردوسی

آینه گردانی

رباعی

ای صاحب عشق و عقل، دیوانۀ تو
حیران تو آشنا و بیگانۀ تو

قیصر امین‌پور

اشعار قیصر امین‌پور

رباعی

ما حلقه اگر بر در مقصود زدیم
از بندگی حضرت معبود زدیم

محمدعلی مجاهدی

آسمانیها

رباعی

ای دلشدگان! شاهد مقصود آمد
در پردۀ غیب آن که نهان بود آمد

محمدجواد غفورزاده

یا ایهاالعزیز

رباعی

مدهوشم از این عطر پراکندهٔ سیب
این است همان رایحهٔ روح‌فریب

محمدجواد غفورزاده

یا ایهاالعزیز

رباعی

بی‌آن که چو موج، در تلاطم باشی
با صبر و رضا، غرق تبسم باشی

علی‌اصغر دلیلی‌صالح

حدیث حُسن

رباعی