رباعی | شعر هیأت

رباعی در لغت به معنای «چهارتایی» است و در اصطلاح به شعری می‌گویند که چهار مصراع دارد و مصراع‌های اول، دوم و چهارم آن هم‌قافیه است. وزن معروف این قالب یعنی «مفعول مفاعیلُ‌ مفاعیلن فع» با ذکر «لا حول و لا قوة الا بالله» مطابق است.
در اکثر رباعی‌های موفق، مصراع چهارم برجسته‏‌تر از سه مصراع قبل است و در حقيقت سه مصراع اول، به نوعى زمينه‌‏اى ذهنى براى تکمیل مفهوم مصراع چهارم را فراهم مى‏کنند. رباعی از پرکاربردترین قالب‌های شعر فارسی محسوب می‌شود و بعضی از شاعران بزرگ نظیر خیام نیشابوری و ابوسعید ابوالخیر تنها در این قالب به سرودن پرداخته‌اند.

ای جان جهان، عیان تو را باید دید
با دیدهٔ خونفشان تو را باید دید

محمدعلی مجاهدی

رباعی

در تیررس است، گرچه از ما دور است
این مشت فقط منتظر دستور است

محمدصادق میرصالحیان

رباعی

آيينه‌ای و برايت آه آوردم
در محضر تو دلی سياه آوردم

سیدمحمدرضا شرافت

تسبیح اشک

رباعی

منشق شده ماه از جبین در شب قدر
خورشید به خون نشسته بین در شب قدر

سیدمهدی حسینی

فصل شهادت

رباعی

ايمان و امان و مذهبش بود نماز
در وقت عروج، مركبش بود نماز

قیصر امین‌پور

اشعار قیصر امین‌پور

رباعی

ای كاش سحر آينۀ جانم بود
جان عرصۀ تركتاز جانانم بود

سیدحسن حسینی

هم‌صدا با حلق اسماعیل

رباعی

کی غیرت مردانۀ ما بگذارد
دشمن به حریم خانه پا بگذارد؟

محمدرضا سهرابی‌نژاد

چاره‌ها

رباعی

امروز وطن معنی غم را فهمید
با سایهٔ جنگ، متّهم را فهمید

محسن ناصحی

رباعی

هشدار! گمان بی‌نیازی نکنیم
با رنگ و درنگ، چهره‌سازی نکنیم

خلیل عمرانی

چاره‌ها

رباعی

با شمعِ گمان، به صبح ایمان نرسد
بی‌جوششِ جان، به کوی جانان نرسد

علی‌اصغر دلیلی‌صالح

حدیث حُسن

رباعی

هنگام دعا قلب حزین داشته باش
یعنی که دلی خدای‌بین داشته باش

محمدجواد غفورزاده

حدیث حُسن

رباعی

مردان غیور قصّه‌ها برگردید
یک بار دگر به شهر ما برگردید

اصغر عظیمی‌مهر

چاره‌ها

رباعی