غزل | شعر هیأت

شَمَمتُ ریحَکَ مِن مرقدِک، فَجَنَّ مشامی
به کاظمین رسیدم برای عرض سلامی

میلاد حسنی

زبرجد

غزل

میان حجره چنان ناله از جفا می‌زد
که سوز ناله‌اش آتش به ماسوا می‌زد

علی انسانی

دل سنگ آب شد

غزل

میان هلهله سینه مجال آه نداشت
برای گریه شریکی نبود و چاه نداشت

محسن حنیفی

زخمه

غزل

در این حریم هر که بیاید غریب نیست
هرکس که دل‌شکسته بُوَد بی‌نصیب نیست

وجیهه کلیدری

کوچه‌های اجابت

غزل

نه دعبلم نه فرزدق که شاعرت باشم
که شاعرت شده، مقبول خاطرت باشم

سیدمحمدجواد شرافت

خاک باران خورده

غزل

چشمم به هیچ پنجره رغبت نمی‌کند
جز با ضریح پاک تو صحبت نمی‌کند

محبوبه بزم‌آرا

کوچه‌های اجابت

غزل

آسمان از ابر چشمان تو باران را نوشت
آدم آمد صفحه‌صفحه نام انسان را نوشت

حیدر منصوری

ابری شبیه دوری تو

غزل

هر کس به سایۀ تو دو رکعت نماز کرد
با یک قنوت هر چه گره داشت، باز کرد

سیدمحمد رستگار

همسایه آفتاب

غزل

چه روضه‌ای‌ست، که دل‌ها کبوتر است اینجا
به هر که می‌نگرم، محو دلبر است اینجا

محمدجواد غفورزاده

آیه ۸۸

غزل

تاجی از آفتاب سر قم گذاشتند
نوری ز عشق در دل مردم گذاشتند

مریم سقلاطونی

زیر ساعت حرم

غزل

از لحظۀ پابوس، بهتر، هيچ حالی نيست
شيرينیِ اين لحظه‌ها در هر وصالی نيست

نفیسه‌سادات موسوی

غزل

ای چشم علم خاک قدوم زُراره‌ات
جان وجود در گرو یک اشاره‌ات

غلامرضا سازگار

نخل میثم (جلد۳)

غزل