چارپاره | شعر هیأت

به روزگار سیاهی که شب حصار نداشت
جهان جزیرۀ سبزی در اختیار نداشت

سیمین‌دخت وحیدی

آینه گردانی

چارپاره

علی بود و همراز او فاطمه
و گل‌های روییده در باغشان

مصطفی رحماندوست

آینه گردانی

چارپاره

آه ای شهر دوست‌داشتنی
کوچه پس کوچه‌های عطرآگین

سیدحمیدرضا برقعی

یحیی

چارپاره

با حضورت ستاره‌ها گفتند
نور در خانهٔ امام رضاست

سیدحمیدرضا برقعی

قبله مایل به تو

چارپاره

ای شکوهت فراتر از باور
ای مقامت فراتر از ادراک

سیدمحمدجواد شرافت

خاک باران خورده

چارپاره

دوباره گفتم: دیگر سفارشت نکنم
دوباره گفتم: جان تو و حسین، پسر!

محمدمهدی سیار

رودخوانی

چارپاره

کوه بودم، بلند و باعظمت
روی دامان دشت جایم بود

محمدجواد غفورزاده

چارپاره

باز هم اربعین رسیده بیا
باز هم از تو بی‌خبر ماندم

مجتبی شکریان

چارپاره

جاده در پیش بود و بی‌وقفه
سوی تقدیر خویش می‌رفتیم

علیرضا سالکی

برادرانه

چارپاره

هوا پر شد از عطر نام حسین
به قربان عطر پراکنده‌اش

ناصر حامدی

فلیرحل معنا

چارپاره

از خیمه‌ها که رفتی و دیدی مرا به خواب
داغی بزرگ بر دل کوچک نهاده‌ای

علی انسانی

دل سنگ آب شد

چارپاره

دختری ماند مثل گل ز حسین
چهره‌اش داغ باغ نسرین بود

علی انسانی

دل سنگ آب شد

چارپاره