شکوهمند شهیدی که از نماز بگوید
به مُهر سجدۀ خونین هزار راز بگوید
حماسه بی زن و زن بی حماسه بی‌معناست
که مرد بی مدد عشق در جهان تنهاست
دریا بدون ماه تلاطم نمی‌کند
تا نور توست، راه کسی گم نمی‌کند
حیا به گوشۀ آن چشم مست منزل داشت
وفا هزار فضیلت ز دوست در دل داشت
اَلسَّلام ای سایه‌ات خورشید ربّ العالمین
آسمانِ عزّ و تمکین، آفتاب داد و دین
ای آسمان به راز و نیازت نیازمند
آه ای زمین به سوز و گدازت نیازمند
در جام دیده اشک عزا موج می‌زند
در صحن سینه شور و نوا موج می‌زند
کو آن که طی کند شب عرفانی تو را
شاعر شود حقیقت نورانی تو را
