حتی اگر که تیغ ببارد، در بیعت امام حسینیم
ما جرأت زهیر و حبیبیم، ما غیرت امام حسینیم
«پدر» چه درد مگویی! «پدر» چه آه بلندی!
نمیشود که پدر باشی و همیشه بخندی
پس از قرنها فاصله تا علی
نشستهست در خانه تنها، علی
النّمِر باقر النّمِر برخیز
باز هم خطبۀ جهاد بخوان