خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
می‌رود بر لبۀ تیغ قدم بردارد
درد را یک‌تنه از دوش حرم بردارد
بیا عاشقی را رعایت کنیم
ز یاران عاشق حکایت کنیم
تو زینت دل‌هایی ای اشک حماسی
از کربلا می‌آیی ای اشک حماسی
برخاستی تا روز، روز دیگری باشد
تقدیر فردا قصۀ زیباتری باشد
شبم در حضوری لبالب گذشت
کدامین شبم مثل آن شب گذشت
شب است و سکوت است و ماه است و من
فغان و غم و اشک و آه است و من
ناگهان قلب حرم وا شد و یک مرد جوان
مثل تیری که رها می‌شود از دست کمان
مرا مبین که چنین آب رفته لبخندم
هنوز غرقهٔ امواج سرد اروندم
