بی نور خدا جهان منّور نشود
بی عطر محمّدی معطّر نشود
چشمان جهان محو تماشایت بود
ایثار چکیدهای ز تقوایت بود
چون سرو همیشه راست قامت بودی
معنای شرافت و شهامت بودی
سر تا به قدم عشق و ارادت بودی
همسنگر مردی و رشادت بودی
خاموش ولی غرق ترنّم بودی
در خلسۀ عاشقانهات گُم بودی
خورشید به خون نشستهام، آه! رسید
آهِ منِ دلشکسته تا ماه رسید