میشود دست دعای تو به باران نرسد؟!
یا بتابی به تن پنجرهای جان نرسد؟!
آن شب زمین شکست و سراسر نیاز شد
در زیر پای مرد خدا جانماز شد
كوی امید و كعبۀ احرار، كربلاست
معراج عشق و مطلع انوار، كربلاست
ای سفیر صبح! نور از لامکان آوردهای
بر حصار شب دمی آتشفشان آوردهای
مادر سلام حال غریبت چگونه است؟
مادر بگو که رنج مصیبت چگونه است؟
دشتی پر از شقایق پرپر هنوز هست
فرق دو نیم گشتۀ حیدر هنوز هست
تا آسمانت را کمی در بر بگیرد
یک شهر باید عشق را از سر بگیرد
این روزها پروندۀ اعمال ما هستند
شبنامههای روز و ماه و سال ما هستند
هجده بهار رفت زمین شرمسار توست
آری زمین که هستی او وامدار توست
قلبی شکست و دور و برش را خدا گرفت
نقاره میزنند... مریضی شفا گرفت